Facturen zijn onmisbaar in het bedrijfsleven. Ze zijn het bewijs van de geleverde diensten of producten en zijn ook de basis voor de betaling. Maar wat gebeurt er als een factuur niet op tijd betaald wordt? Wat is de wettelijke betalingstermijn en hoe kun je daar als bedrijf op reageren?
Wat is de betalingstermijn?
De betalingstermijn is de periode waarin een factuur betaald moet worden. Dit is vaak aangegeven in dagen, bijvoorbeeld 30 dagen na factuurdatum. Het is een belangrijke afspraak tussen een verkoper en koper over wanneer de betaling voor geleverde goederen of diensten moet plaatsvinden.
Het speelt een grote rol bij het waarborgen van de liquiditeit van een bedrijf. Liquiditeit verwijst naar het niveau waarin een bedrijf in staat is om zijn kortlopende verplichtingen te voldoen met zijn beschikbare geld. Een kortere betalingstermijn zorgt ervoor dat een bedrijf sneller over het geld kan beschikken en kosten kan dekken, waardoor het zijn liquiditeitspositie verbetert.
Daarnaast heeft de betalingstermijn ook invloed op de cashflow van een bedrijf. Cashflow beschrijft de in- en uitstroom van geld binnen een bedrijf. Een langere betalingstermijn kan leiden tot vertragingen in betalingen, waardoor het voor een bedrijf moeilijker kan zijn om aan zijn financiële verplichtingen te voldoen. Het is daarom belangrijk voor bedrijven om een duidelijke en haalbare betalingstermijn af te spreken.
Wat is een wettelijke betalingstermijn?
Als tussen twee partijen geen betalingstermijn is afgesproken, dan geldt de ‘wettelijke betalingstermijn’. De wettelijke betalingstermijn is 30 dagen.
Het is ook wettelijk vastgelegd dat een betalingstermijn niet langer mag zijn dan 60 dagen. Bij uitzondering mag deze periode langer zijn dan 60 dagen. Dan moet er bewezen worden dat er geen nadelen zijn voor de koper en verkoper. Dit is het gevolg van Europese regels die betaalachterstanden in het zakelijk verkeer tegen moeten gaan.
Mag ik ook een kortere betalingstermijn hanteren?
Er is geen wettelijk minimum aan een betalingstermijn, je mag altijd een kortere betalingstermijn hanteren dan de wettelijke betalingstermijn. Deze termijn moet wel met de klant overeengekomen worden en mag niet onredelijk kort zijn. Dit betekent zo kort dat beide partijen er nadeel van ondervinden.
De verschillende wettelijke betalingstermijnen
De wettelijke betalingstermijnen verschilt per debiteur die de factuur krijgt.
Wettelijke betalingstermijn voor consumenten
Er zijn geen specifieke wettelijke betalingstermijn voor consumenten. Als ondernemer mag je deze betalingstermijn zelf vaststellen, zolang het een redelijke termijn is. Deze termijn staat in het contract of de algemene voorwaarden.
Wettelijke betalingstermijn voor zzp’ers en bedrijven
Voor overeenkomsten tussen bedrijven gelden de regels van de Europese Richtlijn voor bestrijding van betalingsachterstand. De maximale betalingstermijn is 60 dagen. Een termijn van langer dan 60 dagen is alleen toegestaan als er geen nadelen voor beide partijen zijn. Als er geen termijn is overeengekomen, is de standaardtermijn 30 dagen.
Wettelijk betalingstermijn voor grootbedrijven
Grootbedrijven moeten facturen van KMO en zelfstandige ondernemers binnen 30 dagen betalen. Een KMO-onderneming wordt beschreven als: “minder dan 250 werknemers, een jaaromzet van hoogstens €40 miljoen of een jaarlijks balanstotaal kleiner of gelijk aan €20 miljoen.” Een grootbedrijf is “meer dan 250 fte in dienst (meerdere medewerkers kunnen 1 fte vervullen) of een netto-omzet van meer dan €50 miljoen en een balanstotaal van meer dan €43 miljoen.”
Wettelijke betalingstermijn voor de overheid
Overheden moeten facturen binnen 30 dagen betalen, behalve wanneer ze in zeldzame gevallen deze termijn kunnen verlengen tot 60 dagen. Onder de overheden vallen gemeenten, provincies en rijksoverheden. De Rijksoverheid hanteert de algemene inkoop- en leveringsvoorwaarden.
